Historia Jerycha

Pierwsi łowcy-zbieracze osiedlili się tu około 9000 r. przed Chr.. Archeolodzy odkryli pozostałości ponad 20 kolejnych osad w Tell es-Sultan (lub Sultan’s Hill), spalonym słońcem ziemnym kopcu, dwa kilometry na północ od obecnego miasta.15-metrowy kopiec powstał na przestrzeni wieków, gdy miasta były niszczone, a na ich gruzach powstawały nowe. Najbardziej uderzającym odkrytym odkryciem jest kamienna wieża o grubych ścianach o wysokości 7 metrów i szerokości 7,6 metra, datowana na 7000 r. przed Chr..

Poza tym, że jest najstarszym miastem na ziemi, Jerycho jest również najniżej położonym miastem (ponad 250 metrów poniżej poziomu morza!!!).

Jerycho w Starym Testamencie

Uważa się, że jest to najstarsze miasto na ziemi, z podobnymi historiami. Izraelici rzekomo zburzyli jego mury z wielkim okrzykiem i dźwiękiem trąb. Tutaj Jezus uzdrowił Bartymeusza, niewidomego żebraka, i zjadł obiad z Zacheuszem, bogatym celnikiem. I Kleopatra i Herod Wielki pragnęli tej bujnej oazy.

Jerycho (jego nazwa oznacza „miasto palm”) jest wspomniane 70 razy w Starym Testamencie.W jednej z najsłynniejszych  bitew Izraelici zdobyli miasto. W Biblii było to pierwsze miasto zajęte przez Izraelitów, gdy wkroczyli do Ziemi Obiecanej. Ale czy „ściany runęły”, jak mówi Biblia? Archeolodzy są podzieleni co do tego, czy Izraelici Jozuego faktycznie zburzyli otoczone murami miasto.

Woda z potężnego, wieloletniego źródła w Jerychu zapewnia nawadnianie obfitych owoców, kwiatów i przypraw. „Kiedy kwitną drzewa pomarańczowe i cytrynowe na wiosnę, powietrze jest tak ciężkie od ich perfum, że gość jest pewien, że mógłby je butelkować i zabrać ze sobą do domu” - pisze archeolog Godfrey Kloetzli.

Źródło jest związane z prorokiem Elizeuszem, który oczyścił jego wody, wlewając do nich sól.

Jerycho za czasów Jezusa

Ponieważ Jerycho znajdowało się na zwykłej trasie z Galilei do Jerozolimy, Jezus przechodził przez nie kilka razy.

Niedaleko centrum miasta stuletni jawor przypomina incydent, w którym poborca ​​podatków Zacheusz, zbyt niski, by widzieć nad tłumem, wspiął się na gałęzie jaworu, aby zobaczyć Jezusa. (Figi afrykańskiej nie należy mylić z jaworem Europy i Ameryki Północnej, który jest innym gatunkiem).

W pobliskim greckim klasztorze prawosławnym pień martwego jaworu za szklaną ramą jest również opisywany jako drzewo poborcy podatkowego.

Jezus wybrał stromą, kamienistą drogę z Jerozolimy do Jerycha na miejsce przypowieści o dobrym Samarytaninie.

W tej przypowieści Jezus opisuje współczucie obcego (Samarytanina) wobec mężczyzny, który został pobity i okradziony, kontrastując to z bezlitosną postawą kapłana i lewity, którzy „przeszli z drugiej strony” drogi .

W tym czasie Jerycho było jednym z miast wyznaczonych na rezydencje kapłanów i lewitów, którzy pełnili służbę w oddalonej o 28 kilometrów Świątyni. Uważa się, że mieszkało tam około 12 000 kapłanów i lewitów, a na drodze byli dobrze znani.

Historia Jerycha

Pierwsi łowcy-zbieracze osiedlili się tu około 9000 r. przed Chr.. Archeolodzy odkryli pozostałości ponad 20 kolejnych osad w Tell es-Sultan (lub Sultan’s Hill), spalonym słońcem ziemnym kopcu, dwa kilometry na północ od obecnego miasta.15-metrowy kopiec powstał na przestrzeni wieków, gdy miasta były niszczone, a na ich gruzach powstawały nowe. Najbardziej uderzającym odkrytym odkryciem jest kamienna wieża o grubych ścianach o wysokości 7 metrów i szerokości 7,6 metra, datowana na 7000 r. przed Chr..

Poza tym, że jest najstarszym miastem na ziemi, Jerycho jest również najniżej położonym miastem (ponad 250 metrów poniżej poziomu morza!!!).

Jerycho za czasów Jezusa

Ponieważ Jerycho znajdowało się na zwykłej trasie z Galilei do Jerozolimy, Jezus przechodził przez nie kilka razy.

Niedaleko centrum miasta stuletni jawor przypomina incydent, w którym poborca ​​podatków Zacheusz, zbyt niski, by widzieć nad tłumem, wspiął się na gałęzie jaworu, aby zobaczyć Jezusa. (Figi afrykańskiej nie należy mylić z jaworem Europy i Ameryki Północnej, który jest innym gatunkiem).

W pobliskim greckim klasztorze prawosławnym pień martwego jaworu za szklaną ramą jest również opisywany jako drzewo poborcy podatkowego.

Jezus wybrał stromą, kamienistą drogę z Jerozolimy do Jerycha na miejsce przypowieści o dobrym Samarytaninie.

W tej przypowieści Jezus opisuje współczucie obcego (Samarytanina) wobec mężczyzny, który został pobity i okradziony, kontrastując to z bezlitosną postawą kapłana i lewity, którzy „przeszli z drugiej strony” drogi .

W tym czasie Jerycho było jednym z miast wyznaczonych na rezydencje kapłanów i lewitów, którzy pełnili służbę w oddalonej o 28 kilometrów Świątyni. Uważa się, że mieszkało tam około 12 000 kapłanów i lewitów, a na drodze byli dobrze znani.

Strona zrobiona przez Agencję reklamową kapary.com