Miejscem narodzin Jezusa jest słabo oświetlona skalna jaskinia. Zamiast gwiazdy na niebie, można zobaczyć 14-ramienną srebrną gwiazdę na marmurowej posadzce Groty Narodzenia Pańskiego, która nosi napis „Hic de Virgine Maria Jesus Christus natus est” (Tutaj Jezus Chrystus narodził się z Maryi Dziewicy).
Wejście do Groty znajduje się w kościele Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Schody można znaleźć na prawo od ikonostasu i prowadzą w dół do podziemnej jaskini. Jaskinia o prostokątnym kształcie ma wymiary około 12 na 3 metry. Podobnie, jak powyższy kościół, grota jest w posiadaniu greckiego kościoła prawosławnego.
Szorstka skała pierwszego Bożego Narodzenia ustąpiła miejsca marmurowym okładzinom. W święta jaskinię oświetla 48 wiszących lamp. Po poważnym pożarze w 1869 r. trzy ściany są chronione ciężkimi skórzanymi zasłonami wzmocnionymi azbestem.
Na nieco niższym poziomie znajduje się Grota Żłóbka. Półka skalna została pokryta marmurem, ale wokół żłobka można zobaczyć oryginalną skałę. Wymiary odpowiadają wymiarom koryt wykutych w skale przez Beduinów.
Kiedy w IV wieku zbudowano pierwotny kościół, Grotę Narodzenia Pańskiego powiększono, aby zrobić miejsce dla pielgrzymów i zainstalowano wówczas srebrny żłóbek.
Św. Hieronim, którego jaskinia znajdowała się w pobliżu, nie pochwalił: „Gdybym tylko mógł zobaczyć żłób, w którym leżał Pan! Teraz, jakbyśmy chcieli oddać cześć Chrystusowi, usunęliśmy biednego i umieściliśmy tam srebro; jednak dla mnie cenniejszy jest ten, który został usunięty (...)”
Mały ołtarz w Grocie Żłóbka jest poświęcony Pokłonowi Trzech Króli, Trzech Mędrców opisanych w Ewangelii Mateusza jako przybyłych ze Wschodu, aby oddać cześć nowo narodzonemu Jezusowi. To tutaj katolicy odprawiają Mszę św.
Strona zrobiona przez Agencję reklamową kapary.com